درک لحظه ها
بنای عمر انسان برپایه لحظات است، لحظاتی که گذشته، حال وآینده را می سازد، و با ایجاد رابطه معنادار بین آنها فرآیند زندگی شکل می گیرد. زندگی ای که آغازش از رحم مادر وسپس دنیای ماده و امتدادش به بی نهایت می رسد.سرنوشت انسان در آن بی نهایت به نحوه زیستن او در این دنیا بستگی دارد. فرصت ها وامکاناتی که به لطف پروردگار هستی در این دنیای فانی موجود است.(1) [شیء ناشناخته] ولحظاتی که زمان را تولید می کنند، ابزاری هستند که به واسطه آنها سعادت یا شقاوت در ابدیت رقم می خورد. به این ترتیب انسانها صاحب زمان هستند و با درایت و عقل خدادادی می توانند به گونه ای لحظات عمر خود را مدیریت نمایند که موجب حسرت آنان در آخرت نگردد.
1- محمّد بن مسلم گويد: از امام باقر عليه السّلام راجع بكلام خدا كه ميفرمايد سَيُطَوَّقُونَ ما بَخِلُوا بِهِ يَوْمَ الْقِيامَةِ (آنچه بدان بخل ميورزند در قيامت طوق گردنشان خواهد شد) سؤال كردم، فرمود: هيچ بندهاى نيست كه زكات مال نپردازد هر چند اندك باشد جز اينكه آن زكات را خداوند بصورت اژدهائى از آتش در قيامت طوق گردنش سازد و آن حيوان او را بگزد و گوشت او را بخورد تا خداوند از حساب (مردم) فارغ شود، و اين معنى كلام خداوند است كه...
امام على علیه السلام فرمودند:
الصَّدَقَةُ و الحَبسُ ذَخیرَتانِ فَدَعُوهُما لِیَومِ هِما
صدقه و وقف دو ذخیره اند، آنها را براى روز خودشان (قیامت) وانهید.
دعائم الإسلام، ج2، ص341.
مصاديقي از نيازهاي روز جامعه جهت نيات واقفين
